মুখ্য পৃষ্ঠা
# গল্পৰ সন্ধানত গল্প #
মোৰ সন্মুখত তেওঁ আহি থিয় হৈছে। মই কিবা কোৱাৰ আগতেই মোক সুধিলে- 'আপোনাৰ জীৱনৰ বিষয়ে কিবা ক'বনে?' - জীৱন ! আপুনি কত মোৰ জীৱন দেখিলে । মোৰ ছাঁৰ সতে ময়ো ম্ৰিয়মান মাজে-মাজে হাতত কলমটোৱে থিয় দি চুমা খাব বিচাৰে উকা কাগজত। মই বহুত থিম্ বিচাৰি পাওঁ কবিতাৰ বাবে, গল্পৰ বাবে। আনকি নাটক-উপন্যাসৰ বাবেও। লিখিলে বহুত কিবা কিবি লিখিব পাৰি। লাভ নাই। লেখা এটা হৈ নুঠে। তাৰ বাহিৰেও কাগজৰ দাম, কলমৰ দাম, খাম এখন, কুৰিয়াৰ..... মুঠতে ত্ৰিছৰ পৰা পঞ্চাশ টকা। বেজিভাগেই ডাষ্টবিনত পচে সম্পাদকৰ হাতৰ স্পর্শ লৈ। প্ৰকাশিত দুই এটাৰ বাবেও মাননি ৰিক্ত। এবাৰ সমালোচৰ প্ৰশংসা বুটলিব পাৰিলে হৈ গ'ল লাইফ । দেখি-শুনি-পঢ়ি বুজিব পাৰি যে ক্ৰিটিক্ছ কিনিব পৰা যায়। অৱশ্যে সেই পথত মই খোজ কাঢ়িব নোৱাৰোঁ ।
প্ৰেমৰ বাবে মাৰপিট, হত্যা-ধর্ষণ, পাৰিবাৰিক সমস্যা, গৃহকন্দল, কংক্ৰিট মহানগৰৰ ক্ৰন্দন, খাবলৈ নোপোৱাৰ যন্ত্ৰণা, জাতি-ধর্মৰ নামত কটাকটি- বহুত থিম্। চিত্ৰকল্পৰ বাবে অভিধান মেলি চাউল বছাদি বাছিলেই হ'ল। গল্প এটা হ'ব। - তথাপি গল্প এটা বাহিৰ নহয়, যিদৰে বিচাৰোঁ।
মোবাইলত মিছকল এটা আহিছিল। তেওঁ মোৰ স'তে কথা পাতে। মই ফোন নকৰোঁ।
সম্পাদনা কক্ষত মোৰ সত্ত্বা। ৰক্তিমাৰ হাঁহিত মোৰ সত্ত্বা। অশান্ত সত্ত্বা। উচ্চ শিক্ষিতৰ ছাব লোৱাৰ হেঁপাহ নাই। টকা-পইচাৰ পিছে পিছে দৌৰি ফুৰাৰো মন নাই। লিখা বাদ দিব খোজোঁ। নোৱাৰোঁ। হাতৰ আখৰ বেয়া। কাহিনীত ৰোমাঞ্চ নাই। অনুভূতি আছে। অনুভূতিৰ যুগ নাই। একবিংশ শতিকা!
গল্প এটাৰ থিম্ বিচাৰি শাড়ী খুলি লাস্যৰ সাজ পিন্ধাই দিয়ক। ভিতৰচ'ৰা ফোঁপোলা হ'লেও চলিব। হৈ উঠিব এটা বেশ্যা গল্প। লিপষ্টিক, পাৰফিউম দি সজাব পাৰিলে আৰু ভাল। আপুনি গল্পটোক প্ৰথম ৰাতিৰ অর্পিতা কৰি বজাৰত মেলি দিলে ভাল ইনকাম হ'ব। নহ'লেও একেবাৰে বজাৰত সস্তীয়া নহ'ব। পকেটত কণ্ডম লৈ ওলাই আহিব গ্ৰাহক। আপোনাৰ গল্পটোৰ স'তে সম্ভোগ কৰিবলৈ।
বেশ্যাৰ যৌনাংগৰ সোৱাদ পোৱা গ্ৰাহকে সিহঁতৰ মৃত্যুত নাক কচাই যোৱাৰ দৰে মোৰ হাতক ধর্ষন কৰা মুখা পিন্ধাবোৰে মোৰ মৃত্যুত ক'ব - ভালেই হ'ল। এআ দুনীয়াত সকলো ভাল। অথচ সকলোৱে বেয়া। ৰিক্ত কাগজ পূর্ণ কৰাৰ যি নিচা, সেই নিচাতেই যদি গল্পৰ থিমবোৰ গল্প হৈ উঠে, তেন্তে জীয়াই উঠিলোঁহেঁতেন চাগে। কিন্তু সব বস্তুৱেই সম্ভৱ নহয। মোৰ অশান্ত মনে থিম্ বিচাৰি পায়। গল্প লিখিব বিচাৰে। গল্প নহয়।
এয়া মোৰ জীৱনৰ গল্প এটাৰ থিম্। মই তেওঁক কৈ গ'লোঁ। তেওঁ নিথৰ হৈ চাই ৰ'ল। হাঁহি এটা মাৰি ক'লে - আহোঁ। মোৰ পৰা গল্প এটাৰ থিমলৈ তেওঁ গুচি গ'ল। অহা দেওবাৰে প্ৰকাশ হ'ব। এসপ্তাহমান আহি থাকিব তেওঁৰ মোবাইললৈ কল, মিছকল, এছ এম এছ।
মোৰ জীৱনৰ এই গল্পৰ থিমটো মোৰ হাতৰ তলুৱাত থৈ মই চেলেকি চেলেকি চাম। যদি জিভাত অলপ সোৱাদ পাও, তেন্তে লিখি পঠিয়াম এটা গল্প কাকত-আলোচনীলৈ। আৰু তাতে সম্পাদকৰ হাতৰ ঠেৰেঙা লাগি পৰি ৰ'ব ডাষ্টবিনত।
[ৰচনা কালঃ ছেপ্তেম্বৰ ২০০৭/ প্ৰকাশঃ ১৬ অক্টোবৰ ২০০৭, এদিনৰ সাহিত্য (এদিনৰ সংবাদ)]
[বিঃদ্ৰঃ- এদিনৰ সাহিত্য'ত প্ৰকাশিত ৰূপটোৰ পৰা সামান্য সাল-সলনি কৰি মোৰ কাব্য আৰু গল্পৰ একত্ৰ সংকলনত প্ৰকাশ কৰা হৈছে।]
೧೧೧೧೧೧೧೧೧೧೧೧೧೧೧೧
ණ কন্দর্পজিৎ কল্লোল
